ادویه تندرایزر بی ضرر هست یا خیر

قبل از شروع این مقاله باید با هم یک واژه آموزی داشته باشیم که شاید برای خیلی بدیهی باشد اما همه ما که سرآشپز حرفه ای نیستیم! این مقاله فرق دونوع اصلی افزودنی به غذا را بررسی میکند. نوع اول را چاشنی (Seasoning) معرفی میکند که هدفشان تنها تقویت طعم یا بافت غذاست و تغییر زیادی در طعم اصیل غذا ایجاد نمیکند. نوع دوم را نیز طعم دهنده (Flavorings) معرفی میکند که طعمی از خود در غذا رها میکنند و مزه غذا را به کلی تغییر میدهند. اگر همین تفاوت ها را به خاطر بسپارید درک ادامه مطلب برایتان بسیار راحت خواهد شد و در اتنها تفاوت چاشنی و طعم دهنده را به خوبی خواهید دانست.

ترجمه ای از Seasoning, Is It Same Like Flavoring? Superb Facts That You Should Know! :

معنی چاشنی

سبزیجات و ادویه هایی که در غذا استفاده میکنیم را معمولا چاشنی مینامیم. در دایرة‌المعارف آشپزی فرانسوی آمده که «چاشنی و طعم دهنده یکسان نیستند» و  چاشنی دار کردن غذا اینچنین یاد شده : «افزودن مقدار کم یا زیاد نمک به غذا». بسته به نوع غذا اضافه کردن نمک میتواند به دلیل گرفتن آب غذا یا تشدید طعم طبیعی آن و لذیذ تر شدن آن باشد. مثلا نمک دریایی (نمک دانه درشت) برای نرم کردن (به عنوان تندرایزر) و تقویت طعم گوشت مرغ، گاو یا گوسفند به کار میرود و فلفل سیاه و ریحان قسمتی از طعم خود را به غذا می دهند. طعم هایی که کامل کننده یکدیگر هستند میتوانند در یک غذا با هم استفاده شوند. ترتیب اضافه کردن سبزیجات و ادویه ها نیز در طعم نهایی غذا حائز اهمیت است. برای مثال در بعضی فرهنگ ها چاشنی گوشت را در هنگام سرو با ریخت سس روی آن اضافه میکنند. فرهنگ های مختلف از تکنیک های مختلفی برای چاشنی دار کردن غذا استفاده میکنند. چاشنی دار کردن غذا به معنای تقویت طعم طبیعی آن بدون تغییر کلی‌ست. عموما چاشنی ها را به ترتیب تا پایان آشپزی به غذا اضافه میکنند. نمک فلفل و اسید ها (مثل آب لیمو) رایج ترین انواع چاشنی اند. چاشنی ها را نباید به تنهای چشید چرا که کار آنها استخراج بیشتر طعم طبیعی غذاست. برای حفظ سلامتی خود و دیگران، لطفا ادویه تندرایزر و ادویه تندرایزر عمده را از جایی مطمئن انجام دهید.

چرا به چاشنی نیاز داریم؟

اضافه کردن چاشنی چیزی است که یک سرآشپز را از یک آشپز ساده متمایز می کند. ریختن چاشنی و ادویه در غذا بسیار فراتر از اضافه کردن نمک و فلفل است. اینجاست که متوجه میشوید چاشنی چیست و چرا مهم است. چاشنی نامیست برای چیز های که مثل نمک سبزیجات یا دیگر ادویه هایی که برای تقویت طعم غذا به آن استفاده میشوند. وقتی از یک سرآشپز درمورد چاشنی ها پرسیدیم، اولین موضوعی که بیان کرد، حیاتی بودن وجود آن در غذا بود. چاشنی، طعم های پیچیده ای ایجاد می کند و طعم مواد مختلفی را با هم ترکیب میکند تا به یک غذای متعادل و خوش طعم برسیم. شیرین، تند، ترش یا تلخ، همگی گزینه هایی برای چاشنی دار کردن هستند. غذا بدون وجود این گزینه ها دلچسب نخواهد بود. اضافه کردن چاشنی راحتترین کار برای خوش طعم کردن وعده‌تان است.

کِی چاشنی اضافه کنیم؟

ادویه ها و چاشنی ها را میتوان از اول پخت و پز به غذا اضافه کرد تا طعم خود را تا پایان آشپزی در غذا رها کنند یا آنهارا آخر به غذا اضافه کرد تا کمی ظرافت و خوشمزگی به غذایمان اضافه کنند. اگر با گوشت یا ماهی آشپزی میکنید، تکه های آنها را قبل از دختن چاشنی دار کنید. همچنین اگر سس تهیه میکنید میتوانید آنهارا آخر اضافه کنید.

مزه دار کردن غذا با چاشنی قوانینی دارد. چاشنی ها منجر به استخراج رطوبت مواد غذایی میشوند که میتواند بسته به نوع غذایتان نکته‌ای مثبت یا منفی باشد. وقتی با گوشت سر و کار دارید، میتوانید تکه های آنرا قبل از اضافه کردن به قابلمه مزه دار کنید و یا از مدتی قبل اینکار را انجام دهید تا کمی از آب گوشت گرفته شود و بافت آن محکم تر شود.

انواع چاشنی و طعم دهنده

چاشنی های معروف شامل سبزیجات، ادویه ها، آب لیمو،‌سرکه و شکر هستند، که نمک و فلفل نیز جزئی از آن ها محسوب میشوند. نمک پرطرفدار ترین نوع آن است که با توجه به نوع غذا، برای بیرون کشیدن آب آن و یا تقویت طعم طبیعی آن و در نتیجه ایجاد طعمی قوی و ظریف‌تر،‌ هنگام آشپری استفاده میشود. برای نرم و مزه دار کردن انواع گوشت مرغ، گوسفند یا گاو،‌گاهی به آن نمک میزنند. بعضی دیگر چاشنی ها مثل فلفل سیاه یا ریحان کمی از طعم خود را در غذا رها میکنند. غذایی که به خوبی تعبیه شده باشد حتما چاشنی های مختلفی دارد.

در اینجا چند تقسیم بندی برای انواع چاشنی آورده شده است:

• چاشنی های نمکی (شور): نمک و ادویه های نمک دار
• چاشنی های اسیدی: سرکه (استات سدیم)، آب لیمو، آب پرتقال
• چاشنی های تند: دانه فلفل، فلفل آسیاب یا خرد شده، پاپریکا، کاری، فلفل قرمز و ادویه های فلفل دار
• روغن های مزه دار شده برای چاشنی به خصوص در ماکارونی و سالاد استفاده می شوند

چاشنی دار کردن روغن

اضافه کردن چاشنی همچنین با استفاده از روغن های چاشنی دار ممکن است. چاشنی دار کردن روغن به دو صورت انجام میشود: سرد یا گرم. روغن زیتون پایه خوبی برای تهیه روغن چاشنی دار شده است اما سریعتر از انواع دیگر فاسد میشود. روغن های چاشنی دار را باید در یخچال نگهداری کرد.

آیا چاشنی ها همان طعم دهنده ها هستند؟

چاشنی و طعم دهنده کردن با این واقعیت متمایز می شود که چاشنی باعث تقویت یا بیرون کشیدن طعم غذا بدون تغییر قابل توجه در کلیت آن است. درحالی که طعم دهنده ها غذا را با اضافه کردن طعمی جدید دگرگون میکنند است. اگرچه اکثر مردم این دو اصطلاح را اشتباه می گیرند، اما فرق آنها واضح است : چاشنی دار کردن غذا به معنای تقویت طعم است در حالی که استفاده از طعم دهنده باعث تغییر مزه غذا میشود. تفاوت بین چاشنی و طعم دهنده گاهی می تواند با توجه به مقدار ماده ای که استفاده می شود مشخص شود.

طعم دهنده چیست؟

طعم دهنده ها موادی هستند که طعم غذا را به طور قابل ملاحظه ای دگرگون میکنند. دو نوع معروف طعم دهنده ها ادویه ها و سبزیجات هستند. علاوه بر آنها سیر، پیاز، سس، اسیدها و بعضی مشروبات الکلی مثل شراب، براندی و کنیاک. وجود حرارت برای فعال شدن بعضی از مواد الزامی است. علاوه بر این زمانبندی اضافه کردن آنها بسیار مهم است زیرا مواد مختلف نیاز به زمان دارند تا طعم خود را در غذا آزاد کنند، همچنین اگر بعضی از مواد را برای مدت طولانی بپزیم طعم خود را از دست میدهند. همینطور بعضی از طعم دهنده ها را میتوان در آخر به غذا اضافه کرد. برای حفظ سلامتی خود و دیگران، لطفا ادویه تندرایزر و ادویه تندرایزر عمده را از جایی مطمئن انجام دهید.

تفاوت چاشنی و طعم دهنده چیست؟

چاشنی ها موادی هستند که طعم طبیعی غذا را تقویت میکنند در حالی که طعم دهنده ها موادی هستند که طعم طبیعی غذا را تغییر میدهند. فرق کلیدی آنها دقیقا همین است. ازسوی دیگر تمایز بین این دو ممکن است به مقدار ماده ای که در یک غذا استفاده می کنیم بستگی داشته باشد. ممکن است مقدار بسیار کمی جوز به عنوان چاشنی به غذای خود اضافه کنید، اما وقتی به عنوان طعم دهنده از این ادویه اتفاده میکنید مقدار بیشتری از آن را اضافه میکنید تا طعم غذا را دگرگون کند و مزه جوز در آن قابل ملاحظه باشد. نمک معروفترین و مورد استفاده ترین نوع چاشنی است. طعم دهنده های معروف ادویه ها و سبزیجات هستند. بیشتر چاشنی ها نزدیک به پایان آشپزی به غذا اضافه میشوند اما طعم دهنده ها میتوانند در هر زمانی اضافه شوند.

ادویه های مختلف و جالب در مورد ادویه های مختلف

ادویه در صنعت غذای همه کشورهای دنیا وجود دارد. هر کشوری با هر فرهنگ و شرایط آب‌وهوایی خاص خود، ادویه های متفاوتی دارد. کشورهایی همچون مراکش، تایلند یا هند جزو کشورهایی هستند که بیشترین ادویه ها را در غذاهای روزمره خود استفاده می کنند.

با آشنایی با انواع ادویه ها و دانستن این که در چه غذاهایی چه طعم هایی به بهتر شدن آن کمک می کنند، می توانید خوش‌‎طعم ترین خوراکی ها را برای عزیزان خود تهیه کنید. به جای اینکه چندین نوع مختلف ادویه در خانه خود داشته باشید و تقریبا هرگز هم از آنها استفاده نکنید، دو یا سه نوع ترکیبی تهیه کنید و در آشپزی خود از آنها بهره بگیرید.

 پودر کاری تایلندی

پودر کاری چهار نوع متفاوت دارد. بیشتر آنها از ترکیب پودر گشنیز خشک، زردچوبه، زیره سبز و فلفل چیلی تهیه می شوند. اما مواد داخل کاری به کشوری که در آنجا تهیه شده بستگی دارد. به نظر ما بهترین پودر کاری برای کشور تایلند است.

گارام ماسالا

احتمالا می دانید که گارام ماسالا، ادویه هندی است و در غذاهای هندی استفاده بسیاری دارد. ترکیب استاندارد این ادویه شامل پودر هل، فلفل، زیره سبز، دارچین، میخک و جوزهندی است. همه این ادویه ها طعم قوی دارند و در کنار هم ترکیبی از همه مزه‌ها را تشکیل می دهند. برای حفظ سلامتی خود و دیگران، لطفا خرید ادویه و خرید ادویه عمده را از جایی مطمئن انجام دهید.

تاندوری ماسالا

از دیگر ادویه های ترکیبی هندی که اتفاقا طعم قوی نیز دارد باید به تاندوری ماسالا اشاره کرد. این ادویه عموما به رنگ نارنجی روشن است. دلیل این رنگ نیز وجود پودر پاپریکا، زردچوبه، فلفل چیلی قرمز و ادویه های دیگر است.

 پودر کلمبو

یکی دیگر از پودرهای کاری مناسب برای آشپزی ملل به ادویه جزایر فرانسوی هندغربی تعلق دارد. این ادویه از ترکیب پودر گشنیز خشک، دانه های فلفل، شنبلیله و زردچوبه تشکیل شده است.

چهار ادویه

ادویه Quatre épices که در لغت به معنای «چهار ادویه» است، در اصل از 5 نوع ادویه تشکیل شده است. محتویات آن شامل فلفل سفید، جوزهندی، میخک کامل، دارچین و پودر زنجبیل است.

بربره

این ادویه برای کشور اتیوپی است و از فلفل چیلی قرمز، زنجبیل بوداده، پودر هل، سیر، شنبلیله و پودر دارچین تشکیل شده است.

 Za’atar

اگر این ادویه را در خانه خود نداشته باشید، سرتان کلاه می رود. این ادویه ترکیبات جالبی دارد و در بسیاری از غذاها قابل استفاده است. za’atar از ترکیب سبزیجات خشک و معطر، کنجد، سماق و نمک تشکیل شده است. درصد ترکیب این مواد با هم فرق دارد و به همین دلیل برخی از آنها تند و خوشایند و برخی دیگر طعم کمتری دارند. این ادویه ترش را می توانید به همه چیز از سالاد گرفته تا گوشت و برنج و حتی ذرت بوداده اضافه کنید. برای حفظ سلامتی خود و دیگران، لطفا خرید ادویه و خرید ادویه عمده را از جایی مطمئن انجام دهید.

 ادویه 5 رنگ

همان طور که از نام این ادویه مشخص است از 5 ادویه مختلف تشکیل شده است: رازیانه ستاره ای، میخک، دارچین، فلفل سیشوان و دانه های رازیانه. از این ادویه می توانید برای گوشت یا میگو استفاده کنید.

نمک استوقدوس

در خانه برای آشپزی بهتر باید انواع نمک ها را داشته باشید. همان طور که از روغن زیتون برای تهیه دونات شکلاتی استفاده نمی شود، از یک نمک ثابت هم برای همه غذاها نباید استفاده کرد. ترکیب نمک و استوقودوس بسیار خوب است.

خواص لوبیا قرمز

معرفی لوبیا قرمز

لوبیا قرمز (kidney bean) یکی از حبوبات محبوب و پر استفاده مخصوصا برای ما ایرانی هاست. رنگی بین قهوه ای و قرمز دارد. سرشار از پروتئین است و برای گیاه خواران جایگزین خوبی برای گوشت است.

لوبیا قرمز به دلیل شکل ظاهری که به کلیه انسان دارد، به انگلیسی Kidney bean نامیده می شود. لوبیا قرمز در مناطق نیمه گرمسیری کشت می شود و امروزه برزیل به عنوان بزرگترین تولید کننده لوبیا قرمز در جهان شناخته می شود. برای خرید لوبیا قرمز و خرید لوبیا قرمز عمده، بهتر است به فروشگاه‌های معتبر مراجعه شود.

ترکیبات لوبیا قرمز

• مقداری سدیم
• پتاسیم
• پروتئین
• نشاسته
• کربوهیدرات
• اسید فولیک
• آنتی اکسیدان ها و فلاونوئید ها
• ویتامین C
• ویتامین B1، ویتامین B3، ویتامین B5  و ویتامین B6
• آهن
• مس
• کلسیم
• منگنز
• منیزیم
• فسفر
• روی
• سلنیوم
• مولیبدن
• فیبر
• کولین
• اسید پانتوتنیک
• ویتامین E
• ویتامین K
• اسید چرب امگا ۳و امگا ۶

طبع لوبیا قرمز

طبع لوبیا قرمز گرم و تر است.‏

خواص لوبیا قرمز

1. مدر.
2. درمان بیماری‌های کلیه (سنگ کلیه) و مثانه به دلیل مقادیر بسیار کم سدیم و مقادیر بالای فیبر لوبیا قرمز.
3. نرم کننده ریه و سینه.
4. مقوی قلب و درمان بیماری های قلبی به دلیل داشتن فولات.
5. تقویت کننده نیروی جنسی.
6. قاعده‌آور.
7. تقویت و رفع مشکلات دستگاه گوارش.
8. کاهنده چربی‌های اشباع شده و کلسترول خون.
9. ضد سرطان.
10. پاک کننده روده‌ها.
11. کاهنده و تنظیم کننده فشار خون با داشتن پتاسیم، منیزیوم، فیبر محلول و پروتئین.
12. درمان یبوست به دلیل داشتن الیاف غذایی نامحلول به خصوص از بین بردن خطر ابتلا به یبوست در زنان باردار.
13. ضماد خمیر آن درمان کننده اگزما و پسوریازیس به دلیل وجود خواص ضد التهابی خمیر لوبیا.
14. درمان کم خونی مخصوصا کم خونی در دوران بارداری به کمک آهن و فولات موجود در لوبیا قرمز.
15. تنظیم کننده سطح قند خون و درمان دیابت به دلیل شاخص گلیسمی پایین.
16. تقویت حافظه به دلیل داشتن ویتامین B1.
17. انرژی زا.
18. تقویت کننده استخوان و جلوگیری از پوکی استخوان به کمک کلسیم و منیزیم موجود در لوبیا قرمز.
19. سم زدای طبیعی بدن.
20. کمک به لاغری و کاهش وزن به دلیل داشتن مقدار زیادی فیبر. لوبیا قرمز حاوی مهارکننده های آلفا آمیلاز است که از جذب و تجزیه نشاسته جلوگیری کرده و به لاغری و کاهش وزن کمک می کند.
21. تقویت کننده سیستم ایمنی به دلیل آنتی اکسیدان های موجود در لوبیا.
22. جلوگیری کننده از ریزش مو.
23. تقویت کننده ناخن‌ها.
24. ضد چین و چروک و پیری و جوانسازی پوست به دلیل مقادیر بالای آنتی اکسیدان های موجود در لوبیا قرمز.
25. کاهنده سردردهای میگرنی.
26. کاهش خطر ابتلا به آب مروارید به دلیل وجود ویتامین B3 در لوبیا قرمز.
27. درمان کننده آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی به کمک مقادیر بالای مس موجود در لوبیا قرمز.
28. کاهنده آسم.
29. کمک به سلامت پوست و مو.
30. درمان کننده روماتیسم.
31. درمان گرفتگی و اسپاسم عضلانی.
32. لوبیا قرمز خطر ابتلا به نقرس را کاهش می دهد.
33. عصله سازی و جلوگیری از تحلیل بافت ماهیچه‌ای و عضلانی در حین تمرینات ورزشی.
34. تنظیم کننده متابولیسم بدن.
35. افزایش دهنده رشد نوزادان و کودکان به دلیل مقادیر بالای مواد مغذی و پروتئین موجود در لوبیا قرمز.
36. کنترل قند خون و دیابت با کاهش سرعت آزادسازی گلوکز و قند به جریان خون.
37. مقادیر بالای آهن و مس موجود در لوبیا قرمز باعث تقویت فولیکول های مو شده و با جلوگیری از ریزش مو، به افزایش رشد مو کمک می کند.
38. مقادیر بالای فولات موجود در لوبیا قرمز احتمال نقص لوله عصبی جنین در دوران بارداری را کاهش می دهد.
39. درمان سندروم روده تحریک پذیر.
40. مصرف منظم لوبیا در رژیم غذایی باعث می شود تا شما پوست درخشانی داشته باشید. برای خرید لوبیا قرمز و خرید لوبیا قرمز عمده، بهتر است به فروشگاه‌های معتبر مراجعه شود.
41. کاهش التهاب بدن ناشی از آتروز به کمک مس موجود در لوبیا قرمز.

عوارض و موارد منع مصرف لوبیا قرمز

در مصرف مواد غذایی گاهی زیاده روی در مصرف، عوارضی برعکس خواصشان خواهند داشت. اعتدال در مصرف این مواد باعث بهره مند شدن انسان از خواص مفیدشان خواهد شد.

• لوبیای قرمز و سفید حاوی غلظت بالایی از ماده‌ای سمی به نام فیتوهماگلوتین است. چنانچه لوبیای قرمز قبل از مصرف پخته نشود و به صورت خام مصرف گردد با توجه به مقدار مصرف می‌تواند کشنده باشد. این ماده همچنین به مقدار کمتر در لوبیای سبز و انواع دیگر لوبیا نیز یافت می‌گردد. جهت دفع این سم، ابتدا بایستی لوبیا را به مدت ۵ ساعت در آب قرار داد تا خیس بخورد. سپس آب را دور ریخته و لوبیا را در آب تازه در دمای ۱۰۰ درجهٔ سانتی‌گراد به مدت ۳۰ دقیقه جوشاند. به این ترتیب غلطت این مادهٔ سمی به حد استاندارد و بی‌خطر کاهش میابد.
• زیاده روی در مصرف لوبیا قرمز به دلیل مقادیر بالای فیبر موجود در آن باعث نفخ شکم می شود. همچنین در افراد مبتلا به سنروم روده تحریک پذیر باعث یبوست خواهد شد. برای این کار می توانید حدود ۱۲ ساعت قبل از پخت، آن را بخیسانید تا کمی از نفخ آن گرفته شود.
• و همچنین اگر شما لوبیا قرمز را به صورت روزانه مصرف کنید باعث ایجاد گاز معده و نفخ می شود که ممکن است اسهال به دنبال داشته باشد.
• زیاده روی در مصرف لوبیا قرمز به دلیل مقادیر بالای فولات، خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد.
• لوبیا قرمز مقادیر بالای آهن دارد و زیاده روی در مصرف آن خطر آسیب مغزی را افزایش می دهد.
• باشد ، مصرف بیش از حد لوبیا قرمز باعث ایجاد بیماری های اسهال ، حالت تهوع، درد شکم و استفراغ می شود.

• بدلیل پروتئین زیادی که لوبیا قرمز دارد برای کسانی که نقرس دارند یا اسید اوریک خونشان بالاست توصیه نمی شود. برای خرید لوبیا قرمز و خرید لوبیا قرمز عمده، بهتر است به فروشگاه‌های معتبر مراجعه شود.

خواص فوق العاده ماش

خواص ماش بسیار متنوع است. ماش که از خانواده حبوبات است عمدتاً در آسیا، آفریقا و آمریکای جنوبی کشت می‌شود، با این حال ماش در سراسر جهان مورد علاقه مردم است. مانند سایر حبوبات، ماش منبع غنی پروتئین گیاهی، کربوهیدرات‌های پیچیده، فیبر و سایر مواد مغذی است. اگر چه ماش طعم ملایمی دارد، اما امکانی عالی برای انواع دستور العمل‌های خوش طعم از جمله سوپ، خورشت، سالاد و کاری را فراهم می‌کند. برخی از افراد وگان حتی از ماش برای تهیه اسکرامبل و املت بدون تخم مرغ استفاده می‌کنند. برای حفظ سلامتی خود و دیگران، لطفاخرید ماش وخرید ماش عمده را از جایی مطمئن انجام دهید.

در ادامه ابتدا به فواید ماش، خصوصاً در حوزه تغذیه، می‌پردازیم و سپس خواص ماش را به طور عام بررسی خواهیم کرد.

فواید تغذیه‌ای ماش

یک فنجان (202 گرم) ماش آب‌ پز و آبکش‌ شده 212 کالری، 0.8 گرم چربی، 38.8 گرم کربوهیدرات و 14.2 گرم پروتئین دارد. ماش منبع عالی فیبر، پتاسیم، مس و ویتامین‌های گروه B است.

• کالری: ۲۱۲
• چربی: ۰.۸ گرم
• سدیم: ۴.۰۴ میلی گرم
• کربوهیدرات: ۳۸.۸ گرم
• فیبر: ۱۵.۴ گرم
• قندها: ۴.۰۴ گرم
• پروتئین: ۱۴.۲ گرم
• پتاسیم: ۵۳۷ میلی گرم
• مس: ۰.۳۲ میلی گرم
• تیامین (B1): 0.33 میلی گرم
• اسید پانتوتنیک (B5): 0.83 میلی گرم

کربوهیدرات‌ها

یکی از خواص ماش انرژی‌ بخش بودن آن است. یک پیمانه ماش که بدون نمک جوشانده شده، بیشتر انرژی خود را از کربوهیدرات‌ها تأمین می‌کند. کربوهیدرات‌های موجود در ماش عمدتاً کربوهیدرات‌های پیچیده هستند که انرژی پایدار بدن را تأمین می‌کنند.

فیبر و نشاسته دو نوع کربوهیدرات پیچیده هستند که هر دو در ماش یافت می‌شوند. یک فنجان ماش پخته‌ شده ۱۵.۴ گرم فیبر دارد که به حرکت آسان غذا در دستگاه گوارش کمک می‌کند و فواید سلامتی بسیاری دارد. مانند سایر حبوبات، ماش نیز حاوی نشاسته است که در صورت مصرف انرژی بیشتری به بدن می‌بخشد. علاوه بر فیبر و نشاسته، ماش حاوی ۴.۰۴ گرم قند در هر فنجان است.

چربی‌ها

ماش تقریباً یک غذای بدون چربی است. یک فنجان ماش ۰.۸ گرم چربی دارد. این نوع از حبوبات منبع قابل توجهی از چربی‌های سالم نیست، اگر چه می‌توان آن‌ها را پخته یا همراه با سایر منابع غذایی چرب مانند روغن، آجیل و دانه‌ها سرو کرد.

ویتامین‌ها و مواد معدنی

ماش سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی است. اگر یک فنجان ماش پخته‌ شده مصرف کنید، تقریباً ۸۰ درصد از مصرف روزانه توصیه شده فولات خود را دریافت خواهید کرد. برای حفظ سلامتی خود و دیگران، لطفا خرید ماش و خرید ماش عمده را از جایی مطمئن انجام دهید.

یکی دیگر از خواص ماش این است که سرشار از پتاسیم، مس، تیامین (ویتامین B1)، اسید پانتوتنیک (ویتامین B5)، منیزیم، فسفر، روی، آهن و منگنز است. ماش مقادیر کمتری سلنیوم، کلسیم، کولین و ویتامین K را فراهم می‌آورد.

حتما بخوانید: چه موادی ویتامین دی دارند؟

خواص ماش برای سلامتی

ماش به دلیل داشتن فواید بالقوه‌ای مانند موارد زیر برای سلامتی شناخته شده است.

اثرات آنتی اکسیدانی

محققان چندین آنتی اکسیدان از جمله اسید لینولئیک، اسید پالمیتیک و اسید اولئیک را در ماش پیدا کرده‌اند. این آنتی اکسیدان‌ها به خنثی کردن فعالیت رادیکال‌های آزاد کمک می‌کنند و به این ترتیب می‌تواند خطر ابتلا به بیماری را کاهش دهد. آسیب رادیکال‌های آزاد با بیماری قلبی، سرطان، التهاب مزمن و سایر بیماری‌ها مرتبط است.

کمک به کاهش سطح گلوکز خون

قند خون بالا یکی از ویژگی‌های اصلی دیابت است و با سایر بیماری های مزمن مرتبط است. مصرف کربوهیدرات های فیبر بالا می‌تواند به ثابت نگه داشتن سطح قند خون کمک کند. برخی از مطالعات حیوانی نشان داده‌اند که عصاره ماش می‌تواند فعالیت‌های ضد دیابتی از خود نشان دهد.

خواص ضد سرطانی

یکی از مهم‌ ترین خواص جوانه ماش، خاصیت ضد سرطانی آن است. در برخی تحقیقات نشان داده شده است که عصاره به دست آمده از جوانه ماش دارای خواص ضد سرطانی قوی بر سلول‌های آزمایشگاهی است. در یک مطالعه در سال 2012 که در BMC Complementary and Alternative Medicine منتشر شد، محققان دریافتند که عصاره جوانه ماش به عنوان یک عامل ضد سرطان برای سلول‌های انسانی در آزمایشگاه عمل می‌کند.

کاهش‌دهنده فشار خون

فشار خون بالا مسئله‌ای جدی است زیرا خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش می‌دهد. بسیاری از بزرگسالان ایرانی فشار خون بالا دارند، اما از هر ۴ نفر فقط ۱ نفر به آن واقف است و شرایط خود را تحت کنترل دارد.

برخی از تغییرات سبک زندگی از جمله اتخاذ یک رژیم غذایی متعادل، می‌تواند به کاهش فشار خون کمک کند. برخی از مواد مغذی موجود در ماش، از جمله پتاسیم، منیزیم و فیبر با کاهش خطر ابتلا به فشار خون بالا مرتبط هستند.

کمک به سلامت دستگاه گوارش

انواع مواد مغذی موجود در ماش از جمله فیبر برای سلامت روده مفید هستند. ۱۵.۴ گرم فیبر در یک فنجان ماش پخته‌ شده و به میزان توصیه شده، روزانه ۲۸ تا ۳۴ گرم فیبر به مردان و ۲۲ تا ۲۸ گرم به زنان می‌رساند. هضم سالم پروتئین ماش نسبت به پروتئین موجود در سایر حبوبات نیز آسان‌ تر است. برای حفظ سلامتی خود و دیگران، لطفا خرید ماش و خرید ماش عمده را از جایی مطمئن انجام دهید.

کلام آخر

چنان که خواندید خواص ماش بسیار متنوع هستند و حتی تحقیقات بسیاری درباره خواص ماش برای بدنسازی انجام شده است. ماش منبع عالی پروتئین و سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی است. تحقیقات همچنین نشان می‌دهند که ماش می‌تواند طیف وسیعی از مزایای بالقوه را برای سلامتی فراهم کند. خوردن حبوبات بیشتر می‌تواند بخشی از یک الگوی غذایی سالم و راهی مؤثر برای گنجاندن بیشتر غذاهای گیاهی در رژیم غذایی افراد باشد. ماش به راحتی تهیه می‌شود و افراد می‌توانند آن را به غذاهای مختلف اضافه کنند.

خواص زیره سیاه و عوارض آن

زیره سیاه

زیره سیاه گیاهی است که افسانه‌های جالبی در قدیم درباره آن وجود داشته است. برای مثال، خرافه‌پرستان معتقد بودند که زیره سیاه این قدرت را دارد که از دزدیده شدن هر وسیله‌ای که حاوی این گیاه است، جلوگیری کند و یا این که باعث شود عاشقان، علاقه خود را نسبت به‌هم از دست ندهند! اما امروزه ثابت شده است که گیاه زیره سیاه قدرت درمانی دارد و می‌توان از روغن، میوه و دانه‌های آن به‌عنوان دارو استفاده کرد. در این مقاله به بررسی زیره سیاه، فواید، عوارض جانبی و نحوه مصرف آن می‌پردازیم. برای خرید زیره سیاه و خرید زیره سیاه عمده، بهتر است به فروشگاه‌های معتبر مراجعه شود.

زیره سیاه چیست؟

زیره سیاه (Caraway) که به آن زیره نیز گفته می‌شود، یک ادویه منحصربه‌فرد است که مدت‌هاست در آشپزی و داروهای گیاهی استفاده می‌شود. گیاه زیره سیاه دارای برگ‌های ریز بریده شده و چتری‌های حاوی گل‌های سفید کوچک است. میوه یا دانه آن به رنگ قهوه‌ای روشن تا تیره، به شکل هلالی به طول حدود ۵ میلیمتر و با پنج برجستگی طولی در پشت آن است. زیره سیاه، اگرچه اغلب با دانه یا بذر اشتباه گرفته می‌شود، اما این غلاف کوچک و قهوه‌ای درواقع میوه‌ی خشک گیاه دوساله‌ی زیره سیاه (Carum carvi .L) از خانواده جعفریان است.

گیاه زیره سیاه، بومیِ اروپا و آسیای غربی است و از زمان‌های بسیار قدیم کشت می‌شد. طعم گرم، کمی تلخ و خاکی زیره سیاه شبیه به شیرین بیان، گشنیز و رازیانه است و هنگام استفاده‌ی دارویی، می‌تواند به‌عنوان دمنوش و یا مکمل غذایی مورد استفاده قرار بگیرد.

ارزش غذایی زیره سیاه

زیره سیاه حاوی طیف گسترده‌ای از مواد مغذی ضروری است. یک قاشق غذاخوری (۶.۷ گرم) زیره سیاه حاوی مواد زیر است:

• کالری: ۲۲
• پروتئین: ۱.۳ گرم
• چربی: ۰.۹ گرم
• کربوهیدرات: ۳.۳۴ گرم
• فیبر: ۲.۶ گرم
• مس: ۶.۷ درصد از درصد ارزش غذایی روزانه (Daily Value- DV)
• آهن: ۶.۱ درصد برای خانم‌ها
• منیزیم: ۵.۴ درصد از DV
• منگنز: ۴.۸ درصد برای خانم‌ها
• کلسیم: ۳.۶ درصد از DV
• روی: ۴.۶ درصد برای خانم‌ها

علاوه بر این‌ها، گیاه زیره سیاه یک منبع غنی از آنتی اکسیدان‌هایی از جمله لیمونن و کارون برای تقویت سلامت بدن است.

زیره سیاه

خواص زیره سیاه

• برخی از ترکیبات موجود در زیر سیاه، خاصیت ضد التهابی قوی دارند که می‌توانند مشکلات گوارشی از جمله سوزش معده، نفخ و گاز معده، مشکلات هضم غذا، از دست دادن اشتها، اسهال، تحریک بافت گوارشی و اسپاسم خفیف معده و روده و همچنین مشکلات دیگری مانند زخم و گرفتگی عضلات را بهبود بخشند.
• روغن زیره سیاه برای بهبود سرفه بلغم، کنترل ادرار، از بین بردن باکتری‌های بدن و رفع یبوست استفاده می‌شود. همچنین بانوان هنگام عادت ماهانه برای تسکین دردهای قاعدگی و مادران شیرده برای افزایش جریان شیر در بدن خود از روغن زیره سیاه استفاده می‌کنند.
• در کرم‌های مخصوص ماساژ برای بهبود جریان خون و همچنین در دهانشویه‌ها از عصاره زیره سیاه استفاده می‌شود.
• در تمام غذاهای شور و شیرین مانند مانند نان، شیرینی، پنیر، خوراک‌های گوشتی و خورشت‌ها می‌توان از زیره به‌عنوان ادویه پخت‌وپز استفاده کرد.
• در صنایع و کارخانجات از روغن زیره سیاه برای طعم دادن به داروهای خاص استفاده می‌شود. همچنین معمولاً به‌عنوان اسانس در خمیردندان، صابون و مواد آرایشی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

عوارض زیره سیاه

اکثر افراد سالم، عوارضی در مصرف زیره سیاه از خود نشان نمی‌دهند. اما با این حال به دلیل کمبود تحقیقات کافی روی ایمنی این گیاه، بهتر است در موارد زیر احتیاط کنید:

• کودکان یا زنانی که باردار یا شیرده هستند، نباید زیره سیاه مصرف کنند. (اما قرقره آن از راه دهان در هنگام بارداری موردی ندارد.)
• کسانی که اختلال عملکرد کبد یا کیسه صفرا داشته باشد باید از زیره سیاه اجتناب کنند، زیرا برخی شواهد نشان می‌دهند که زیره سیاه مانع تخلیه کیسه صفرا می‌شود.
• خوردن روغن زیره سیاه به‌همراه روغن نعناع می‌تواند باعث باد گلو، دل درد و حالت تهوع شود. همچنین استعمال روغن زیره سیاه روی پوست در افرادی که پوست حساسی دارند ممکن است باعث جوش‌های پوستی و خارش شود.
• این احتمال وجود دارد که زیره سیاه باعث کاهش قندخون شود؛ بنابراین اگر مبتلا به دیابت هستید و از زیره سیاه استفاده می‌کنید، باید همواره قندخون خود را با دقت بررسی کنید و دوز داروهایی که برای دیابت استفاده می‌کنید را با مشورت پزشک خود به‌طور متناسب تنظیم کنید.
• عصاره زیره سیاه ممکن است باعث افزایش جذب آهن شود؛ بنابراین استفاده بیش‌ازحد زیره سیاه با مکمل‌های آهن یا غذاهای حاوی آهن می‌تواند باعث افزایش سطح آهن در بدن شود.
• زیره سیاه ممکن است در کنترل قندخون در حین و بعد از عمل جراحی اختلال ایجاد کند؛ بنابراین حداقل ۲ هفته قبل از عمل خود، استفاده از زیره را متوقف کنید.
• اگر از مصرف زیره سیاه مطمئن نیستید می‌توانید با پزشک خود مشورت کنید یا از مشاوره آنلاین طب سنتی توسط پزشکان متخصص طب سنتی استفاده کنید. برای خرید زیره سیاه و خرید زیره سیاه عمده، بهتر است به فروشگاه‌های معتبر مراجعه شود.

زیره سیاه

نحوه استفاده از زیره سیاه

زیره سیاه در سراسر جهان کشت می‌شود، نسبتاً ارزان است و به راحتی در بیشتر فروشگاه‌ها و عطاری‌ها در دسترس است. برای استفاده از زیره سیاه می‌توانید:

نوشته های مشابه

آن را به‌عنوان ادویه، به شکل کامل یا آسیاب‌شده به غذاهای خود اضافه کنید. برخی از غذاهایی که می‌توانید زیره سیاه به آن اضافه کنید عبارتند از: نان، کلوچه، انواع شیرینی‌ها و دسرها (مانند پای، تارت، مربا، ژله، کاستارد)، خورشت‌ها، سس‌ها، غذاهای ترش یا تخمیر شده، سبزیجات بوداده و…

1. مقداری از آن را به آب جوش اضافه کرده و به‌عنوان یک دمنوش آرامش‌بخش مصرف کنید.
2. از انواع مکمل‌هایی که با زیره سیاه درست شده‌اند، مانند کپسول‌ها، روغن‌ها، عرق‌ها و عصاره‌ها به شکل خوراکی یا غیرخوراکی استفاده کنید. برای خرید زیره سیاه و خرید زیره سیاه عمده، بهتر است به فروشگاه‌های معتبر مراجعه شود.

توجه کنید که هیچ توصیه مشخصی برای دوز مصرفی زیره سیاه مشخص نشده است، اما برخی تحقیقات نشان می‌دهند که مجموعاً ۱/۲ قاشق چای‌خوری تا ۱ قاشق غذاخوری (۱ تا ۶/۱ گرم) زیره سیاهی که در ۳ روز مصرف شود، احتمالاً بی‌خطر و موثر است.